یادم باشد حرفی نزنم كه دلی بلرزد.
خطی ننویسم كه آزار دهد كسی را!
یادم باشد كه روز و روزگار خوش است وتنها دل ما دل نیست.
یادم باشد جواب كینه را با كمتر از مهر و جواب دورنگی را با كمتر از
صداقت ندهم.
یادم باشد باید در برابر فریادها سكوت كنم و برای سیاهی ها نور بپاشم.
یادم باشد از چشمه درسِ خروش بگیرم و از آسمان درسِ پـاك زیستن.
یادم باشد سنگ خیلی تنهاست،
یادم باشد باید با سنگ هم لطیف رفتار كنم مبادا دل تنگش بشكند.
یادم باشد برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام،
نه برای تكرار اشتباهات گذشتگان!
یادم باشد زندگی را دوست دارم!
یادم باشد هر گاه ارزش زندگی یادم رفت در چشمان حیوان
بی زبانی كه به سوی قربانگاه می رود ، زل بزنم تا به مفهوم بودن پی ببرم.
یادم باشد می توان با گوش سپردن به آواز شبانه ی دوره گردی
كه از سازش عشق می بارد به اسرار عشق پی برد و زنده شد.
یادم باشد معجزه قاصدكها را باور داشته باشم
یادم باشد گره تنهایی و دلتنگی هر كس فقط به دست دل خودش باز می شود.
یادم باشد هیچگاه لرزیدن دلم را پنهان نكنم تا تنها نمانم.
یادم باشد هیچگاه از راستی نترسم و نترسانم.
یادم باشد زنده ام.
یادم باشد خواهم مرد روزی!